Dit zijn twee heel belangrijke woorden als het om correctheid gaat. Laten we eens vanuit de Parsé Syntax Grammar of wel de etymologie achterhalen hoe we deze twee termen kunnen benaderen. Intimiteit begint met de praefix of het voorvoegsel in-. Soms betekent ‘in’ ook wel ‘erin-gaand’ Het Engelse ‘into’ of het Duitse ‘hinein/herein’, of: (het huis binnengaand) ‘in das Haus gehen’ (4e naamval – Accusativus) versus (binnenin het huis zijn) ‘in dem Haus sein’ (3e naamval – Dativus) en soms impliceert het een ontkenning; niet. En als we nog dieper naar dit stukje van het basiswoord ‘timè’ en uitgebreid tot het stukje ‘timide’ (vrees voor ontering : emotionele connotatie) kijken, dan is de analogie duidelijk. Als het gaat om de integrale benadering van het voorvoegsel ‘in’ in de combinatie met de ontkenning is het dus duidelijk dat wanneer ‘iets naar binnen gaat’ het inderdaad nog ‘niet binnen is’. De letterlijke betekenis van ‘in’ is daarmee anders dan vanuit de werkelijkheid van het ‘binnen-zijn’. Zo zit dat ook met het woord ‘assertiviteit’. Het voorvoegsel hier; ‘ad-‘ (er naar toe) is vanwege het gemak van het uitspreken omgezet in ‘as-‘.
Het woord ‘assertiviteit’ impliceert dus ook enerzijds de beweging van de dienstbaarheid (servus = bediende) en anderzijds impliceert dit dat deze vervoegde ‘as’ aangeeft dat er (nog) geen sprake is van enige dienstbaarheid ‘naar mij als de spreker’ bestaat. Iemand die op correcte wijze assertief is, geeft daarmee diens waarden-systeem bloot. De mens maakt kenbaar hoe hij/zij correct bediend of benaderd wil worden door een ander. En daarmee is uiteraard de verbintenis tussen de beide termen te maken. Het woord ‘intimiteit’ met daarbinnen bijvoorbeeld ‘timè’ (waardering) betekent vanuit het Grieks als een ‘feitelijk woord’: ‘innerlijke verering’. Combineer dat met ‘assertiviteit’ en de gedachte hoe jij bediend, benaderd dan wel toegesproken wil worden door die ander; namelijk correct en met respect.
In die hoedanigheid zijn de woorden ‘intuïtie’ in de samenspraak met het woord ’emotie’ ook te bezien. Bekijk beide vanuit de Syntax Grammar Parsé. Intuïtie impliceert een ingeving; dat wat naar binnen gaat als een gegeven (bijvoorbeeld een indruk) en dat wat naar buiten beweegt; emotie. Statisch gezien en verwoord is de intuïtie dus een feitelijke ingeving terwijl de emotie een feitelijke stemmingskleuring betreft. Wat is tussen beide het balancerende aspect vanuit het hier-en-nu bezien? Dat is iemands cognitie; het zoekt de balans of de verhouding – de ratio – op tussen wat intuïtie als gevoel initieert en welke specifieke emotie als vervolg daarop op datzelfde moment actueel is. Taal gaat dus over het bewustzijn in het heden, in elk moment van de dag. In de volgende blog leg ik uit wat de twee woorden ‘intimiteit’ en ‘assertiviteit’ met de wetgeving bezien te maken hebben. Tot dan.
