: Scheiding van de Zuidelijke Nederlanden:
3 : MINUTEN-LEES-TIJD.Hoewel de Koning de Britten om hulp vroeg om aan deze afscheiding een einde te maken, dus wederom met vreemde troepenmacht, werd dit door de Britten geweigerd en verstaan gegeven deze afscheiding te accepteren. Dit zelfde aspect zien we terug in de latere kwestie in Zuid-Afrika: de Boeren oorlog. Hier vroeg de Oranje Vrijstaat Nederland om hulp, maar moest onder Britse druk worden geweigerd..
Heeft het Congres van Wenen iets opgelost? Nee. Het was een broodje niks, althans bekeken vanuit de soevereiniteitsrechten van volken en mensen. Waar zat het probleem? De centen. Iedereen voelde zich benadeeld, en het “Ancièn Regime” ging terug naar de periode voor de Franse Revolutie. Met andere woorden, leden van het Oude Bestuurssyteem (echo: nieuw bestuurselan ::) gingen gewoon door met hun doen en laten en snapten niet dat er een andere tijd aangebroken was.
Meestal wanneer economische omstandigheden tegen vallen, dan valt ineens op hoe tiranniek het politieke systeem is. De periode 1815 - 1848 is een onrustige periode. Wat opvalt in deze periode dat de burgerij meestal beoogd iets van het oude te laten bestaan, en toch vergaande verandering beoogd. Het begon allemaal in Frankrijk. Het was zo instabiel dat je bijna elke maand een revolutie hebt. Karel X wordt afgezet en zijn neefje wordt op de troon gezet.
Frappant is dus dat de revolutie in België niet op zichzelf staat, en er zelfs door aangestoken is. Zo kan je denken aan het plan van de zoon van de Franse diplomaat De Tayllerand, Charles de Flahaut, welke zeker met steun van zijn vader de wereld in geslingerd is. Dit was variant op een ouder plan van tijdens de onderhandelingen van het Congres van Wenen, om de Nederlanden te verdelen tussen de Pruis en de Brit. Maar nu zou Frankrijk Wallonië erbij krijgen, de grens met NEderland zou worden rechtgetrokken en Vlaanderen zou een Brits Protectoraat worden.
Het was een wespennest waar de Britten geen behoefte aan hadden. En in dat vacuüm dat er geen man met de grote stok was, is er van alles mogelijk. Want elk van de grote machten: Pruisen, Oostenrijk, Rusland en Brittanië hadden zelf grote problemen. Het begint met wat gefinancierd kan worden, welke belangen er voor gaan, en de onrust op het eigen thuisfront. Dus hoewel een prachtige uitvalsbasis in Europa erg aantrekkelijk lijkt, militair gezien, was het politiek ook nog eens niet haalbaar.
En omdat er geen hulp van Britse zijde kwam om de buffer positie in takt te laten, was er geen andere optie dan accepteren dat de onder goed gesternte verkregen landen, weer vertrokken. Echter, wat dan opvalt is de keuze voor een koning. Wat bezield mensen om een lid van de oude kliek uit te kiezen? Dan krijg je toch hetzelfde geneuzel? Inderdaad. En hier zie je wellicht terug welke invloed de oude bestuurselite heeft. Via een stroman behouden ze greep op de macht.
Thomas Painen waarschuwde al in 1776:
Society in every state is a blessing, but Government, even in its best state, is but a necessary evil; in its worst state, an intolerable one.