:Geheim-Verdrag van Wenen: Aanhangsel:
5 : MINUTEN-LEES-TIJD.Via een geheim aanhangsel worden de Zuidelijke Nederlanden bij het uitgeroepen Koninkrijk der Nederlanden gevoegd. Dit omdat de Zuidelijke Nederlanden geconfronteerd werden met een 'Nee' van Oostenrijk om deel te mogen zijn van hun Rijk. In 1830 eindigde dat aanhangsel in nutteloosheid.
Voorwaarden:
1.VI.—Holland, placed under the sovereignty of the house of Orange, shall receive an increase of territory. The title and exercise of that sovereignty shall not in any case belong to a prince, wearing, or destined to wear a foreign crown.
De woordelijke uitwerking:
ART. LXV. The ancient United Provinces of the Netherlands and the late Belgic provinces, both within the limits fixed by the following Article, shall form, together with the countries and territories designated in the same article, under the sovereignty of his Royal Highness the Prince of Orange-Nassau, sovereign prince of the United Provinces, the kingdom of the Netherlands, hereditary in the order of succession already established by the Act of the constitution of the said United Provinces. The title and the prerogatives of the royal dignity are recognised by all the Powers in the house of Orange-Nassau.
Neem notie van wat hier gebeurd: In 1795 wordt de erfelijke stadhouder verjaagt en afgezworen, omdat deze het land ruïneert samen met zijn vriendjes.
20 jaar later komt deze terug als erfelijke stadhouder, maar roept zichzelf nog even uit als Soeverein Vorst.
Anders gelezen: “je moet gewoon je bek houden”. De volkenrechtelijke gevolgen zijn zojuist terug gedraaid (wederom: onthoudt deze!).
Dit maakt uiteraard het punt in de onrechtmatige Grondwet, dat Internationale Verdragen voorgaan, tot een pikant punt. Inderdaad, met enig cynisme: een wijze grondwet (denk Cabal van het Hebreeuws Chabal: Spreuken 26:4: met wijsheid zult gij oorlog voeren/ met bedrieglijke raad zult gij oorlog voeren; Mossad handvest).
Wijsheid is immers niet toegepaste kennis, maar snappen hoe de onderdelen van een zaak met elkaar werking hebben, en die oplossing kiezen die voor jou het meeste opbrengt (Zie Achitofel, Koning David’s Raadsheer; De Engel die bedrieglijke geest in de profeten wordt, en dergelijke. Zoals Sun Tzu aangeeft: wanneer je vijand wordt bedrogen en daardoor de oorlog verliest is dat slim.).
Doekjes voor het bloeden zullen we nog wel vaker tegen komen. En zoals altijd, weeffouten zijn er om door machtswellustelingen onder het mom van “het beschermen van de kwetsbaren” uitgenut te worden.
Een van de zaken die hierin meegenomen moet worden is de visie dat de Koning geen kwaad kan doen. Deze is onaantastbaar. Indien er al wat fout gaat, nou dan plaats je de minister op het hakblok.
Binnenin dit kader zie je in de Nederlanden sedertdien een strijd, waarbij de Koning de Staten-Generaal(S-G) continue buiten spel of zwaar op afstand probeert te plaatsen.
Bijvoorbeeld door de kas-commissie niet te laten rapporteren aan de S-G, maar aan hemzelf en in het geheim.
Het is van belang te beseffen dat de Zuidelijke Nederlanden, na zelf 2 jaar een Republiek geweest te zijn, in dat tijdsgewricht liever een Oostenrijkse regenscherm wilden.
Echter, nadat Nap in 100 dagen tijd de hele “Ancièn Regime” weer in rep en roer bracht, moest er iets gevonden worden waardoor er een dermate balans zou worden aangebracht, dat zulk een figuur niet weer de boel in rep en roer zou kunnen brengen.
Dus een NEE van Oostenrijk lag voor de hand omdat die geen balans bood. Dus, werd pas veel later dan normaal openbaar gemaakt dat de Zuidelijke Nederlanden binnenin het Koninkrijk gebracht zouden worden.
De Tayllerand, als onderhandelaar voor Frankrijk, doorzag deze behoefte van balans zeer goed, en manouvreerde dusdanig dat Frankrijk er eigenlijk zonder al te grote kleerscheuren uitkwam. Immers, het land was een van de grotere machten die voor de primaire balans belangrijk waren. Nederland was dat niet. Inzake het hele verhaal van het Verdrag van Wenen was Nederland een na-spel.
Een van de voor hem leuke effecten, was het doorschuiven van schulden, waardoor de Nederlandse schuld naar 1.8 miljard gulden opgeblazen werd, maar ook dat de Nederlandse schuldeisers feitelijk met een kluitje in het riet werden gestuurd. En dan spelen twee zaken voordelig voor de grootmeesters in dit schuld schaakspel: Het feit dat de eenheidsstaat de oude niet zelf aangegane schulden had aangenomen, en toe te voegen schulden werden maar gevonden.
Doordat de Zuidelijke Nederlanden aan het Koninkrijk waren toegevoegd, moesten er aan de Zuidelijke grens met Frankrijk vestingwerken worden aangelegd, om tegemoet te komen aan de uitvoering van de machtsbalans in Europa. Dit vereiste, bovenop de toch hachelijk schuld-positie, zware belastingen, met armoede als gevolg.
Daar komt geheid gedonder van in de glazen ….
Met de overname van schulden door het koninkrijk en het internationale verdrag dat voorzag in de vestiging van een centrale bank, bleek er voor de oude wisselbank te Amsterdam een zieltogend employ zodat deze gesloten werd.