: 1e Erkenning U.S.A.:
3 : MINUTEN-LEES-TIJD.De neutrale haven van St.Eustatius ontvangt met salut-schoten de onder Amerikaanse vlag varende Andrew Doria voor het laden van munitie, kruit, en dergelijke. Koning George was not amused. Einde neutrale handel.
De verse Amerikaanse Kapitein Robinson zeilde de Andrew Doria op 17 oktober 1776 de Delaware rivier af voor een reis naar West-Indië om een lading munitie en militaire voorraden te bemachtigen op het Nederlandse eiland Sint Eustatius. Toen de brik het eiland op 16 november bereikte, vuurde ze een 13-kanonnen saluut af en ontving een antwoord van Fort Oranje van 11 saluut schoten - het eerste saluut naar een onder Amerikaanse vlag varende oorlogsbodem in een buitenlandse haven. Andrew Doria droeg ook een kopie van de Onafhankelijkheidsverklaring naar het eiland. Het zogenaamde “eerste saluut” werd destijds breed uitgemeten in de Verenigde Staten en vormde later de titel voor Barbara Tuchman’s boek uit 1988, The First Salute: Een blik op de Amerikaanse Revolutie.
Dat de Kapitein Robinson ook een kopie van de “Declaration of Independence” had meegenomen, moest de Nederlanders herinneren aan hun eigen positie in 1581.
Zowel het Plakkaat van Verlatinghe als de “Declaration of Independence” volgen dezelfde tekstuele opzet. En beide hechten als overkoepelende waarde aan de natuurlijke vrijheid. Waar de eerste nog niet typisch uitgesproken was in termen van rechten, was de laatste dat wel: Leven, vrijheid en het najagen van het eigen geluk.
Voor de Britten was dit een van de grieven die hebben geleid tot de oorlogsverklaring van 1781. Immers, het kruit, kogels zouden immers gebruikt worden om Engelse en aan de Engelsen geliëerde soldaten te bevechten. Echter, het is ook een wazig argument. Neutrale handel vereist immers, zonder voorkeur, handel te drijven. En dan moet een Rijk als dat van de Britten niet huilie huilie doen. Ook zij hadden immers de keus een andere oplossing dan de standaard van elk machthebber: oorlog, na te streven.
De andere grief betrof het geld verstrekken aan rebellen in de Amerikaanse Koloniën, even vergetend dat vrijheid nu eenmaal met zich brengt dat mensen zelf wel bepalen welke goede doelen ze steunen, volledig los van het officiële beleid van de staat waartoe men zich bekend. Zulke grieven zijn een schending van de uitgangspunten van de 1648: Vrede van Münster/ Westfalen, waarin werd overeengekomen dat er zoiets bestond als interne zaken waar externe partijen niets mee te maken hadden. Maar ja, je kan het altijd proberen ….
Echter, tezelfdertijd weigerde de erfelijke stadhouder te investeren in een moderne vloot die de handelsvaartuigen kon beschermen. In plaats daarvan richtte deze zijn aandacht op het verwerven van soldaten van vreemde herkomst, om daarmee druk uit te oefenen op de bevolking en bestuurders om zijn wil te doen.
Frappant dus, dat de werkelijke grieven weliswaar “gehoord” werden maar zonder gevolg bleven. Had deze stadhouder, de imperator of “commander in chief”, niets uit het verleden geleerd? Immers, de grieven omtrent soldaten van vreemde herkomst op het grondgebied van de Lage Landen om de bevolking in het spreekwoordelijke gareel te houden, leidde immers tot een vlam in de pan in 1581.
De corrumperende werking van de stadhouder is dermate dat er een pamflet aan is gewijs in 1781. Zie de tijdlijn-focus-post:
Het gevolg van deze weeffout in de nationale organisatie, namelijk het hebben van een “erfelijke stadhouder” kwam snel en heftig.
By Veilig & Vrij
