Inhoud:
- Werkelijkheid:
- De keten als valse incassomachine: gemeenten – deurwaarders – banken:
- Verboden volgens de wet:
- En wat doet Kifid?:
- De erosie van het recht – in slow motion:
- Wat nu?:
Werkelijkheid
Wat als een deurwaarder beslag legt op je bankrekening zonder gerechtelijk bevel? En wat als je bank zonder correcte controle ook nog eens kosten van je bankrekening afschrijft – ook al is de beslaglegging juridisch vals? Wat als je vervolgens je klacht door de ‘onafhankelijke geschillencommissie’ Kifid laat toetsen en zij jouw bezwaar niet eens inhoudelijk behandelen? Dan sta je er alleen voor. Hoe haal je dan nog je recht?
Dit is geen hypothetisch scenario. Het is precies wat mij is overkomen – en, naar ik vrees, duizenden anderen. In mijn geval ging het om een dispuut over een vermeende gemeentelijke belastingschuld, die nog in bezwaar liep, vanwege de positie die ik innam. Het dispuut loopt nog steeds. De gemeentelijke dienst blijft stug voet bij eigen stuk houden en schakelt een deurwaarder in. Die deurwaarder stuurde op een gegeven moment een “betalingsvordering” (beslaglegging) naar mijn bank, zonder gerechtelijk bevel of dwangbevel en andere juridische gebreken.
Zo wordt het spel dan gespeeld. De correctheid is ver te zoeken. Precies wat ik wilde weten en wat mijn vermoeden was, werd waarheid. Ik zal je er stap-voor-stap doorheen loodsen en de onrechtmatigheid van het handelen van deze keten aantonen.
Mijn bank, de ASN Bank, schreef ondanks die juridische gebreken toch ‘verwerkingskosten’ af als vergoeding voor het onderzoek naar mijn financiële positie, zonder enige toetsing of die betalingsvordering van die deurwaarder wel correct was en is. Want dat is die natuurlijk niet, gezien de juridische gebreken van de beslaglegging door de deurwaarder in kwestie. Reden voor mij om de zaak eens in te brengen bij Kifid (Klachteninstituut Financiële Dienstverlening). Kifid presenteert zich als een “onafhankelijk” klachtenloket waar consumenten terecht kunnen met geschillen over financiële instellingen zoals banken, verzekeraars en beleggingsinstellingen. Kifid noemt zich onafhankelijk, maar heeft een fundamenteel integriteitsprobleem: het wordt betaald en bestuurd door de financiële sector. Hoezo onafhankelijk? Toch nam ik de proef op de som.
Medio september 2024 heb ik mijn situatie daar ingebracht. De klacht is in behandeling genomen. De uitspraak werd eind mei 2025 bekend gemaakt.
De keten als valse incassomachine: gemeenten – deurwaarders – banken
Mijn genoemde kernbezwaar werd compleet genegeerd in die Kifid-uitspraak. De bank handelde volgens de Kifid-commissie correct en werd in het gelijk gesteld. Echter, banken mogen alleen onderzoek doen als een beslaglegging aan strikte wettelijke eisen voldoet.
In mijn geval was daar geen sprake van:
- er was geen dwangbevel of vonnis,
- de vordering bevatte geen rechtsgrond of ondertekening,
- en de schuld was betwist, met lopend bezwaar.
Toch handelden alle betrokken partijen - en in het bijzonder de bank - alsof het verzoek van de gerechtsdeurwaarder “goddelijk gezag” droeg. En dat is precies het probleem (!). De keten functioneert als een automatische incassomachine waarin niemand meer inhoudelijk oordeelt, correct toetst of eens aarzelt, laat staan de wet en het recht kent. De burger is dan geen partij – die wordt slechts geraakt en ‘moet terug in z’n hok’.
Verboden volgens de wet
Artikel 2 van het Wetboek van Strafrecht zegt simpel: de wet bindt iedereen. Niet alleen de burger, maar ook ambtenaren, deurwaarders en banken. Dat betekent: een deurwaarder mag pas beslag leggen als daartoe een correct juridische basis bestaat en mag dus alleen handelen op basis van een vordering die voldoet aan die juridische basis. Daarnaast is een bank verplicht om in het belang van de klant te handelen, ook als die tegen de belangen van de bank ingaan (!). Banken hebben dus een strikte controlefunctie in het proces.
Als dat niet gebeurt, is er sprake van:
- onverschuldigde betaling (artikel 6:203 BW),
- een onrechtmatige daad (6:162 BW),
- en bovenal: structurele schending van het zorgvuldigheidsbeginsel.
En wat doet Kifid?
Die negeert mijn fundamentele bezwaar. In mijn zaak verklaarde de commissie (van Kifid) zich onbevoegd om de rechtmatigheid van de deurwaardersvordering te toetsen. Ze beoordeelden alleen of de bank “volgens haar eigen regels” had gehandeld. En dat had ze – aldus de Kifid-commissie. Maar mijn bezwaar was juist dat de bank zonder minimale controle uitvoering gaf aan een onwettige vordering, iets wat al met de inbreng van mijn zaak bekend was. Mijn bezwaar werd dus simpelweg genegeerd. Alsof het recht er niet toe doet en een gerechtsdeurwaarder altijd rechtsgeldig handelt – als het er maar ‘officieel uitziet’ – of zoiets.
Dit is geen foutje. Dit is het bewijs van een structurele erosie van het recht. Een keten die zichzelf willens en wetens in stand houdt om zichzelf te kunnen verrijken, zo lijkt het. Correct is het zeker niet.
De erosie van het recht – in slow motion
Wat er gebeurt is ernstig:
- De deurwaarder maakt gebruik van een ambtelijke status om zonder geldige titel beslag aan te kondigen.
- De bank voert blind uit zonder toetsing of de beslaglegging wel voldoet aan de juridische eisen.
- De geschillencommissie behandelt de kern van het bezwaar niet, en dekt het systeem toe.
Dan is het geen incident meer, maar systeemfalen. En dat systeem heeft zich inmiddels ingedekt tegen elke vorm van aansprakelijkheid, zo blijkt.
De implicaties van deze erosie zijn zeer ernstig, want:
- Als banken geld kunnen innen zonder geldige grond, is je rekening niet meer veilig.
- Als deurwaarders vorderingen kunnen doen zonder controle, is je rechtspositie uitgehold.
- Als instanties als Kifid zich als onafhankelijke partij verkopen, maar het niet zijn, is er sprake van bedrog.
- Als instanties als Kifid zich beperken tot regeltjes binnen het systeem, is het systeem zelf ongrijpbaar geworden.
Je las net de definitie van machtsmisbruik. Van een systeem dat zichzelf beschermt – tegen de ‘mondige burger’ en daardoor de democratische waarden en de rechtsstaat ondermijnt.
Wat nu?
Het wordt tijd dat we dit gaan benoemen voor wat het is: een systemische verschuiving van macht ten koste van de rechtsbescherming van het volk. Dat begint met bewustwording. Daarom schrijf ik dit. Daarom hoop ik dat jij dit deelt en er zo een corrigerende werking kan ontstaan die de keten weer zuivert van zijn misstanden.
En ja, ik overweeg nu alsnog de gang naar de rechter – omdat ik geloof dat deze structuur alleen verandert als iemand die weigert te buigen. Positie innemen en corrigerend optreden.
Tot slot: Ons recht verdwijnt niet door geweld, maar door onverschilligheid en gemakzucht. Teveel mensen zeggen: “Het heeft toch geen zin”, of “focus je op andere zaken, wat heeft dit voor nut”. Allemaal hebben ze dezelfde strekking van “een plicht vergeten burger die in zonde zingenot zijn zedelijke spierkracht verslappend de kracht tot eigen initiatief verloor.” [deelcitaat Abraham Kuyper]
Het gaat hier om ieders vrijheid. Die van jou en alle kinderen.
Dus, wat ga je doen?
Het was me weer een genoegen.
: Erik.
By Veilig & Vrij
