Het leven zit vol verrassingen, zo blijkt maar weer bij het lezen van het laatste nummer van Gezond Verstand (GV nr. 54) en dan specifiek het artikel van Jeroen Pols. Met als omslag-onderwerp: Autonomie Gekte.
Als je onze nieuwsbrieven leest, dan weet je dat wij al eerder een artikel hebben ingezonden bij de redactie van Gezond Verstand. We hebben op verzoek van Karel van Wolferen zelf, zo’n twee weken geleden, een tweede artikel (een herziening van de eerste) aangeboden.
Ons tweede artikel hebben we beknopt gehouden en eigenlijk alleen op het onderwerp >> de geboorteaangifte << toegespitst. En plotseling is er dan het artikel; autonomie gekte. Zonder enig overleg, hoor en wederhoor, zoals wel de afspraak was. In het telefonisch contact met Karel zei hij zelf dat wij te maken zouden krijgen met een zeer kritische redacteur. Dat is prima. Die uitdaging gaan we graag aan. Maar met dit artikel lijkt er een heel andere afslag te zijn genomen.
Met de kinderlijke cartoons erbij wordt door Karel hetzelfde mechanisme gebruikt als waar hij zich juist zo tegen verzet, namelijk het belachelijk maken van een bepaalde groep mensen.
Jeroen Pols is de schrijver van het artikel. Hij wordt daarmee in een positie geplaatst alsof hij de alwetende is. Wat ik Jeroen na moet geven en waar wij Viruswaarheid om bewonderen is dat ze al hun activiteiten vanuit hun eigen onderzoek en de gevoerde rechtszaken publiekelijk bespreken. Ze laten het bijna allemaal zien. De rechters die ze in de rechtszalen ontmoeten zijn veelal corrupt, zo blijkt uit het proces en het vonnis van die rechters. In de laatste zin van het GV-artikel zegt Jeroen ook nadrukkelijk dat het systeem kapot en corrupt is.
Maar komen we daar verder mee?
Nee, want er wordt zo jurisprudentie gecreëerd, waar rechters steeds weer op terug kunnen grijpen en waardoor vergelijkbare zaken op voorhand al verloren zaken zijn. Sommigen bestempelen Viruswaarheid daarom als “controlled opposition”. Tja… op die manier bekeken zit er een kern van waarheid in. Wij denken niet dat ze controlled zijn, in tegendeel. Wat we wel denken is dat ze vast zitten in het speelveld van het rechtssysteem en daar niet buiten durven te kleuren. We zijn voornemens om contact met Jeroen op te nemen om de “juridische spitsvondigheden” eens met hem te bespreken die WEL uitkomst bieden.
Want, waar Jeroen en anderen het nooit over hebben en waar Karel blijkbaar verre van wil blijven, is de valse daad van de geboorteaangifte en alle gevolgen die dat met zich meebrengt. Daar begint alle ellende van onze zogenaamde rechtsstaat en dus nep-democratie. Daar is dus ook het startpunt van de correctie nodig. Dat zien we nooit en nergens genoemd.
Jeroen vertelt ook niets over de rechtsverhouding tussen de internationale verdragen (UVRM, EVRM en de IVBPR) en de Staat der Nederlanden met de gecreëerde “publiekrechtelijk natuurlijk persoon”, de ingezetene, de burger. Daarom is er altijd sprake van publiekrechtelijke persoons-identificatie (d.m.v. je ID-bewijs).
De wijze waarop Jeroen zijn gedachtegang ontwikkelt, is vanuit een vast gegeven, de onveranderlijkheid van de Staat en de bovenliggende en onderliggende afspraken, rechtssystemen en -functies. Zo lijkt het ons na het lezen van dit en andere journalistieke artikelen van Jeroen. Een korte toelichting is hier op z’n plaats:
Jeroen verwijst in GV nr. 54 naar de UVRM (artikel 6). Dat is feitelijk een contract waaraan STATEN (landen) gebonden zijn. De IVBPR (Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten) is precies zo’n contract. Artikel 16 van de IVBPR zegt hetzelfde als art. 6 van de UVRM; eenieder heeft het recht om als persoon erkend te worden voor de wet. Maar WAT betekent dat nu in relatie tot de Nederlandse wetten? Dat wordt alsmaar niet uitgelegd.
In essentie gaat het om de legaliteit en legitimiteit van het recht en dat dan bekeken in relatie tot wat democratie is of zou moeten zijn. Na grondige analyse van emeritus hoogleraar Twan Tak is zuivere democratie:
‘Organisatievorm van een volk dat handhaafbaar als eenheid wil samenleven in individuele vrijheid en verantwoordelijkheid en vertrouwen op wederzijdse bejegening zoals men zelf behandeld wil worden‘.
Het rechtssysteem dient de mensenrechten te beschermen. Door het beschermen van de mensenrechten, beschermt het automatisch de democratie. Dat is de primaire functie er van. Op basis van wat we nu weten en ervaren kun je heel eenvoudig je eigen conclusies trekken. Sinds eind jaren 80 van de vorige eeuw is het misgegaan. Het burger recht is aangepast onder de noemer Nieuw Burgerlijk wetboek. En met de invoering van de Awb (Algemene wet bestuursrecht) in 1993 is het Nederlandse rechtssysteem compleet ontspoort en verworden tot een bestuursrechtelijk apparaat dat alleen de overheid dient en tot overmaat van ramp vooraan in de rechtsketen is geplaatst. Je moet dus veelal eerst door het bestuursrechtelijke apparaat, voordat je je kan beroepen op hoger gelegen wetten, als je binnen de lijntjes blijft kleuren. De internationale verdragen (lees afspraken) staan hiërarchisch bekeken bovenaan in de rechtsorde. Hogere “wetgeving” (afspraken) gaat voor lagere “wetgeving” (afspraken). In hiërarchie zijn de internationale afspraken het belangrijkst. Het menselijke rechtsgevoel wordt door die internationale afspraken perfect aangesproken. De universele waarden en daarmee de menselijke waardigheid zijn er in verweven en zijn tot bindende afspraken gemaakt. Hoe ongelooflijk vreemd is het dan dat de laagste rechtskolom, namelijk de Awb, vooraan in het rechtssysteem is geplaatst? Niet zo vreemd als je je bedenkt dat de Awb als een soort beschermingskolom voor alle overheidsorganen en diens ambtenaren fungeert. Die zijn als het ware onschendbaar gemaakt, tenzij je de weg kiest om ze via een civiele procedure te vervolgen. Maar ja, die weg is uiteraard heel lastig (gemaakt). Niets is toeval.
We weten allemaal wat voor een puinhoop je krijgt als mensen niet persoonlijk kunnen worden afgerekend op hun gemaakte fouten. Er zijn legio wetenschappelijke artikelen gepubliceerd over het gedrag van mensen als ze kunnen doen wat ze willen, zonder ooit de consequenties te hoeven dragen. Denk aan verwendheid, arrogantie, hoogmoed, wanen, hysterie, liegen en bedriegen, stelen, verraad en zelfs moorden. Het is de ideale voedingsbodem voor een dictatuur, zo blijkt. Dat moet dus anders.
Voor zover dat zijstapje ter verduidelijking van de systeemcontext, waarbinnen we als “burgers” mogen leven volgens de Staat de Nederlanden. In het licht van het bovenstaande helpt De Staat der Nederlanden één ieder graag een handje mee om ons in dat Staatsrechtelijke systeem te krijgen. Dat doet men heel vernuftig door middel van de valse geboorteaangifte, waardoor we zo –hup!- in de publiek rechtelijk rechtspersoon veranderen, waardoor jouw rechten onderworpen zijn aan de belangen van de Staatsveiligheid, openbare orde, Staatsmoraal en -gezondheid. Van mens (privaatrechtelijk) verword je binnen drie dagen (anders krijg je straf = dwang) tot een publiek rechtelijk lichaam. En daarmee is de “natuurlijk persoon” geboren! Je zit dan helemaal klem als je niet weet wat je daaraan kunt doen.
Jeroen lijkt daar compleet in te berusten. Hij blijft blijkbaar hopen dat de rechtspraak toch ergens nog onafhankelijk rechtspreekt, ondanks al zijn eigen negatieve ervaringen met diezelfde rechtspraak. Dat vinden wij nogal vreemd. Waar ben je dan naartoe aan het werken? En als je steeds het zelfde kunstje toepast op hetzelfde probleem, mag je dan een andere uitkomst verwachten?
We willen benadrukken dat het volgens ons een goede zaak is dat Jeroen mensen waarschuwt voor het al te rigoureus stappen nemen richting autonomie. Je weet dat wij met ons onderzoek de logische wegen in het rechtssysteem goed hebben onderzocht en al tot die conclusie waren gekomen. De motivatie van autonoom/soeverein willen zijn dient niet geld gedreven te zijn. Dan gaat het juist fout. De motivatie dient vanuit correctheid, het correct willen zijn, te ontspruiten. Je merkt dan vanzelf wat je te doen hebt en welke strijd je wilt aangaan.
Het is belangrijk dat jij in elk geval weet dat wij onze weg gewoon vervolgen. Het proces dat we twee maanden geleden hebben opgestart met het ministerie van Buitenlandse Zaken zal nog wel een tijdje duren, gezien de reacties die we inmiddels hebben ontvangen. Opvallend hierbij is dat er niemand binnen het ministerie de verantwoordelijkheid op zich wil nemen, terwijl ze daar verplicht toe zijn (de welbekende ambtseed). Met wat je nu weet kun je stellen dat men niet lijkt te weten wat ze er mee aan moeten. Je kunt ook stellen dat ze donders goed weten wat wij voor ogen hebben en dat ze daar doodsbang voor zijn. Want dat is een ander kenmerk van mensen die denken onschendbaar te zijn; ze zijn heel snel heel bang als ze de controle verliezen.
Onze aanpak vanuit correctheid maakt dat we kunnen volharden. Door gebruik te maken van Parsé Syntax Grammar en het vergeten postmeesterschap in combinatie met “de mens” voorop te stellen, geeft ons de noodzakelijke juridische vrijheid. Correctheid is net als het aansteken van één kaars in het aards donker; je kunt dan zien. Je moet dan wel weten dat je een kaars mee moet nemen en hoe je die moet aansteken, anders is en blijft het een leuke metafoor zonder resultaat. En dus, wat is nu correctheid in relatie tot de huidige Nederlandse staatsrechtelijke situatie? Daar ligt onze (2x) oplossing.
Enfin, zodra we nieuws hebben over de voortgang bij het ministerie van BuZa, dat het delen waard is, dan ontvang je dat uiteraard van ons. Blijf op koers, blijf vanuit correctheid leven, dan zul je zien en ervaren dat je resultaat behaalt. Klein of groot, dat doet er niet toe. Elk stapje is er één. En een belangrijke bijkomstigheid is dat je burgerlijk ongehoorzaam gedrag vertoont! Chapeau!
NIEUWS
De op film opgenomen bijeenkomst van 24-10-2022 wordt momenteel ge-edit. We zullen die zo snel mogelijk op onze website plaatsen. Je krijgt van ons een aparte e-mail daarover.
Succes op het pad der correctheid!
:Wilfred, Ivar &: Erik.
