In Nederland mag de overheid alleen handelen als dat bij wet is geregeld. Dat wordt het legaliteitsbeginsel of ook wel het beginsel van de wetmatigheid van bestuur genoemd. Zo is in Nederland het ‘rule of law’ – principe vormgegeven. Het is de essentie van ons rechtssysteem. Iedereen die zich in Nederland begeeft, heeft zich aan de Nederlandse wetten te houden.
Laten we neutraal beginnen.
Het legaliteitsbeginsel betekent dat alle beslissingen van deze overheid (alle overheidsorganen) gebaseerd moeten zijn op een wettelijke grondslag en dat deze overheid en iedereen die zich in Nederland bevindt, zich aan de wet moet houden bij het nemen van beslissingen en het uitvoeren van haar taken. Dat voorkomt willekeur. De afgelegde ambtseed moet ervoor zorgen dat de discretionaire bevoegdheid van de in functie zijnde ambtenaren correct en conform afgelegde eed wordt toegepast in de dagelijkse uitvoering van diens taken. Zo zou het rechtssysteem in dit land correct moeten werken en dus zou de ‘democratische rechtsstaat’ gewaarborgd zijn.
Rechtspositivisme
Dit principe (het legaliteitsbeginsel) sluit goed aan bij de rechtspositivistische filosofie, waar wetten de primaire bron van recht zijn, zoals dat in Nederland het geval is. De wetgever, in Nederland het parlement (de volksvertegenwoordiging; de Eerste en de Tweede kamer tezamen inclusief de regering), maakt wetten en deze wetten vormen de basis voor alle rechtelijke uitspraken. Dat is in essentie het rechtspositivisme. In dit rechtsstelsel, dat ook wel romanistisch-germanistisch recht of continentaal recht genoemd wordt, staat de geschreven wet centraal. Het stelsel van uitgebreide en vastgelegde wetten wordt bekrachtigd door de wetgever. In Nederland is de landelijke overheid de enige wetgever (d.m.v. het parlement).
Common Law (ook wel ‘case law’ genoemd)
Het ‘common law’ rechtssysteem wordt voornamelijk gebruikt in landen met een Engelse juridische traditie (vandaar dat het ook wel het Angelsaksische rechtssysteem wordt genoemd), zoals de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, New Zeeland en Australië. In dit systeem worden wetten ontwikkeld en gevormd door rechtelijke uitspraken, die gebaseerd zijn op eerdere uitspraken en precedenten. Deze uitspraken vormen samen het ‘gewoonterecht’ = common law. De wetgeving kan dus voortdurend veranderen en evolueren, afhankelijk van nieuwe rechtelijke uitspraken en precedenten.
In common law wordt er dus meer naar de inhoud van de zaak gekeken en wordt veel vergeleken met eerdere uitspraken. In een rechtspositivistisch systeem wordt er gekeken of het proces van het toepassen van de wet wel goed is gevolgd. In common law worden rechtszaken veelal vanaf de basis, elke keer opnieuw, opgebouwd. Dat is een geheel andere benadering van een zaak. Veel meer gericht en gebaseerd op feiten i.p.v. op de wetteksten. Zo kon David-Wynn: Miller zijn zaken feilloos winnen, maar pas nadat hij Parsé Syntax Grammar (PSG) had ontdekt in april 1988. PSG is feitentaal. In common law had en heeft dat een afdwingend karakter. Er zijn overigens maar weinigen die PSG goed beheersen en daarnaast het rechtssysteem goed kennen. Miller was wat dat betreft z’n tijd ver vooruit.
Het rechtspositivistische systeem is dus minder flexibel dan het common law-systeem, omdat rechters in het rechtspositivistische systeem geen nieuwe wetten kunnen maken en zij niet mogen toetsen aan de grondwet (artikel 120 van de Grondwet) en zelfs belastende feiten kunnen negeren, als de wet hun die mogelijkheid biedt. Het is binnen ons rechtssysteem zelfs zo strak ingeregeld dat rechters zich moeten houden aan artikel 11 van de Wet Algemeen Bestuur (WAB). Daar staat:
“De regter moet volgens de wet regt spreken: hij mag in geen geval de innerlijke waarde of billijkheid der wet beoordeelen.” …in oud Hollands.
In Angelsaksische landen is men veel meer gericht op bewijs, feiten dus. In Nederland kan de rechter slechts toetsen en wegen aan de bestaande wetgeving, exclusief de grondwet. Internationale verdragen worden niet automatisch meegenomen in de overweging. Het is verstandig daar nadrukkelijk en bij de eerste de beste briefwisseling, om te vragen. Mocht de zaak dan bij de rechter komen, dan zal hij/zij hier een gwogen oordeel over moeten geven.
Overigens, in beide juridische stelsels is er sprake van een gecreëerde juridische (dode) entiteit. In de Angelsaksische landen wordt die dode entiteit de ‘strawman’ genoemd, in Nederland de ‘natuurlijk persoon’.
Begrippen eerst duiden
Door begrippen eerst goed te duiden en je bewust te worden van de verbanden tussen de verschillende begrippen en de betekenis er van, kun je voor jezelf betere keuzes maken en ben je niet zo gauw van je stuk te brengen. De rust nemen om eerst zaken op begripsniveau te begrijpen en dan pas de verbanden te gaan leggen, is een vervullende bezigheid. Als je het goed doet, dan krijg je de fictie in al z’n glorie te zien en dat sterkt je in je grondhouding van correct en oprecht leven.
Het typische van het rechtspositivistische systeem is dat het, zeker de afgelopen 30 jaar, nooit in het nadeel voor deze overheid heeft uitgepakt. Het volk daarentegen heeft zich alleen maar meer geconfronteerd gezien met hogere belastingen (incl. accijnzen), meer regeldruk, opvoering van de legitimatie- en identificatieplicht (via het rechtssubject, je BSN, de ingezetene, je natuurlijke persoon) en een exponentiële stijging van alle boetes. Is het door de stijging van bijvoorbeeld verkeersboetes veiliger geworden in Nederland? In het verkeer? Zijn er minder verkeersdoden gevallen? Niet echt. Het schommelt nogal per jaar. Het totaal aantal verkeersongevallen is in de periode 2016-2020 wel iets afgenomen, maar schrijf dat maar eens toe aan de verhoging van de verkeersboetes. Uit onderzoek blijkt dat de verbeteringen in de infrastructuur, technologische ontwikkelingen en het verlagen van de maximum snelheid op snelwegen, de voornaamste redenen zijn dat het aantal verkeersongelukken is afgenomen.
Dus, waar gaat het dán om!? Waarom moeten we boetes betalen als die boetes niet significant bijdragen aan de verhoging van onze verkeersveiligheid?
Het gaat natuurlijk om het spekken van de STAATSKAS. Hoe denk je dat onze nationale begroting sluitend wordt? Daar is beheersbaarheid en gehoorzaamheid voor nodig. Dat wordt via de ladder der moraliteit gespeeld. Je wordt aangesproken op je morele plicht van het je houden aan de snelheid, zoals op de wit-rood geverfde borden staan gedrukt. En o wee als je die snelheid overschrijdt: Flits!
Heeft dat iets met veiligheid te maken?
Politici spelen een belangrijke rol om die moraliteit onder het volk in beweging te krijgen. Het zijn de beheersbaarheidsmanagers van een land (staat, zo je wilt). De gecreëerde wetten zijn voor de uitvoerende macht om gehoorzaamheid mee af te dwingen, mocht men dat nodig vinden. Sinds maart 2020 werden allerlei coronamaatregelen strak en streng doorgevoerd. We moesten het samen doen, weet u nog? En wat zijn achteraf de resultaten? Hadden die maatregelen effect? Dat krijgen we natuurlijk nooit te horen. Zoals Lady Mecbeth zei: “Wat gedaan is blijft gedaan”.
Ondertussen hebben we daardoor wel een extra begrotingstekort opgebouwd en een emotionele schadepost op een deel van onze jeugd neergelegd. Het aantal zelfmoorden is sterk gestegen. Daar mag naar ons oordeel wel wat serieuzer onderzoek naar worden gedaan, zo ook de effectiviteit van de prikjes. Maar dat gebeurt niet. Dat is alles behalve een democratische houding. Ondertussen betalen we ons scheel aan allerlei extra belastingen (brandstof) en zitten we met een torenhoge inflatie opgescheept, die worden veroorzaakt door domme beslissingen van deze overheid als reactie op de oorlog tussen Oekraïne en Rusland en de zeer dubieuze klimaatmaatdoelstellingen.
Belastingheffing is de cashcow van de staat en onrust moet te allen tijde de kop worden ingedrukt, want het brengt de cashcow in gevaar. Dat besef zit in de vezels van elk politiek leider.
Gehoorzaamheid kan in ons land worden afgedwongen op de ‘burgers’, mits er wetten zijn gemaakt die de afdwingbaarheid legitimeren. Dat is in essentie wat het legaliteitsbeginsel is. Daarom wordt er in plaats van ‘legaliteitsbeginsel’ ook wel ‘wetmatigheid van bestuur’ gezegd. Het is namelijk hoe de Staat der Nederlanden wordt bestuurd.
Maar wat heeft dit met RECHT te maken?
Juist, helemaal niets. Je bent geboren met onvervreemdbare rechten. Natuurrechten. Je bent immers in vrijheid en gelijkheid door een natuurlijke daad geboren. Overheden, zij die de macht hebben en die macht willen behouden, weten dit. In het verleden is er over een groot deel van de wereld een smerig trucje uitgehaald. Dat is de valse daad van de verplichte geboorteaangifte. Tijdens dat proces van de geboorteaangifte geef je je natuurrechten op, zonder dat je het weet. Je status wordt aangepast van ‘mens’ naar ‘ingezetene’, ook wel burger, natuurlijk persoon of rechtssubject genoemd. Je bent rechtssubject van deze overheid zodra je bent ingeschreven in de Burgerlijke Stand (in Nederland is dat zo georganiseerd). Dan ben je in die beheersbaarheidstructuur van deze overheid gebracht, waar na jij je te gedragen hebt. Je moet en zal gehoorzamen. Je onvervreemdbare rechten zijn privéleges geworden en er zijn je een hele set aan plichten opgedrongen waar je nooit om hebt gevraagd.
Zo organiseer je dus beheersbaarheid en dat dwing je vervolgens af, waardoor er gehoorzaamheid ontstaat. Tenminste, dat is de bedoeling.
Heb je al zin om je hier van te ontdoen?
Voor een verdieping van de verschillende rechtsbegrippen kun je nog prima bij Wikipedia terecht:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Legaliteitsbeginsel
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rechtspositivisme
https://nl.wikipedia.org/wiki/Common_law
https://nl.wikipedia.org/wiki/Natuurrecht
https://nl.wikipedia.org/wiki/Natuurwet_(ethiek)
Zoals je hebt gelezen is het legaliteitsbeginsel ooit ingevoerd met het idee om willekeur tegen te gaan. Als wetten correct tot stand komen en ze zijn toetsbaar aan de grondwet, dan kun je een goed werkende rechtsstaat verwachten. Sinds eind jaren tachtig zijn er echter meer en meer wetten in het voordeel van deze overheid aangenomen, met als hoogtepunt de Awb in 1993, waardoor de burger zijn onvervreemdbare rechten nauwelijks nog kan verdedigen. Wat is dan nog het nut van het tegengaan van willekeur? Er is dan immers een willekeur aan wetten gecreëerd, die allen in het voordeel werken van deze overheid. De rechter volgt die wetten en zal in verreweg alle gevallen de kant van de overheid kiezen. Hij/zij wordt er immers door betaald nietwaar?
Nogal een zorgelijke conclusie vind je ook niet?
En zo zie je een deel van de mensen worstelen om bepaalde posities te bemachtigen. Eenmaal op het pluche moeten ze hun beloften waarmaken en zullen ze zich als verraders van het volk gedragen en de oorspronkelijke bedoeling van ons rechtsstelsel om zeep helpen. Langzaam maar zeker, stukje bij beetje, wordt er aan getornd, net zo lang tot een bepaalde groep mensen het voor elkaar heeft om vrijheidsbeperkingen verder door te voeren. Zij wil niets weten van de gevolgen die dat teweeg brengt, ook al zijn die rampen duidelijk zichtbaar in het verleden. Het interesseert ze gewoon niet. En zo herhaalt de geschiedenis zich.
Dat is het gevaar waar we mee te maken hebben.
Maak je eigen keuzes
Daar kun je wat tegen doen. Je kunt zelf het heft in handen nemen en je eigen jurisdictie claimen, zodat je als soeverein in neutraliteit door het leven kunt. Daar moet je natuurlijk ook wel wat voor doen, maar dat biedt tenminste nog uitzicht. In Nederland zit je muurvast in het slavensysteem als je niets doet. En zoals we met het Plakkaat van Verlatinghe hebben gezien, je zult een morele daad moeten stellen vanuit jezelf. Daar begint alles, bij jezelf. Wij van Veilig & Vrij en de andere soevereinen ondersteunen je daar graag bij.
Is PSG (feitentaal) een oplossing in het rechtspositivistische rechtssysteem?
We maken hiermee een praktisch sprongetje. We krijgen die vraag wel eens. Om met de deur in huis te vallen; nee, dat is Parsé Syntax Grammar niet. PSG is in Nederland vooral goed voor het verkrijgen van een beter begrip van ons handelen, waardoor we ons bewust worden van de hoeveelheid onzin die deze overheid over ons uitstrooit en waar en wanneer ze wederrechtelijk handelt. PSG corrigeert in eerste instantie vooral valse aannames en het haalt suggestief taalgebruik, de kleuring en de beweging, uit onze officieel geschreven contracten. PSG is onmisbaar als je opnieuw, vanuit de soevereine status, contracten wilt sluiten met deze overheid en diens verbonden organen.
Een goed voorbeeld van een correcte soevereiniteitsverklaring (SVK) is in Nederland alleen nog bij ons te verkrijgen. De SVK en bijbehorende documenten zijn allen in correct PSG opgesteld. Zo kan er geen inbreuk op de bedoeling en de betekenis van de SVK worden gemaakt. Deze overheid kan het dus op inhoud en correctheid nooit afwijzen. Ze moeten wat anders verzinnen. Hoe ze dat doen en hoe we daarmee omgaan, lees je hier. De diepere betekenis hiervan leer je tijdens onze PSG-cursussen.
Oprichting Federatie
Op zaterdag 14 oktober 2023 zullen we onze eerste federatiebijeenkomst in de omgeving Utrecht houden. Iedereen die dan een SVK heeft, zal worden uitgenodigd. Dat is de harde voorwaarde. Zie ook onze video’s als je wilt weten wat we doen.
Wil je alvast meer informatie over de SVK, stuur dan een e-mail naar contact@veiligenvrij.nl
Het was ons weer een genoegen,
Team Veilig & Vrij